maandag 26 maart 2012

Uitersten in balans

De dertiende maandag van 2012 is in volle gang. De lente verleidt ons met haar geuren en kleuren. Buiten is het heerlijk bijkomen van het uurtje dat ons gisteren zo plotseling is afgenomen.

De lente heeft de winter opgevolgd en zo heeft alles in de natuur een cyclisch verloop, beweegt zich van het ene uiterste naar het andere.

Zoals een pijl en boog: als de schutter de boog spant, komen de uiteinden steeds dichter bij elkaar. De smalle ruimte tussen boog en snaar wordt steeds breder. De snaar van de boog, die eerst slap was, raakt steeds meer gespannen.

Als de boogschutter de pijl loslaat, voltrekt zich het omgekeerde proces en verdwijnt alle spanning. Het is de weg van de natuur om spanning in ontspanning te veranderen, om te vullen wat leeg is, om een einde aan 'teveel' te maken.

Maar een maatschappij die is gebaseerd op materialisme en onderwerping van de natuur, gaat regelrecht tegen deze cycli in. Als een beetje goed is, moet meer nog beter zijn en absolute verzadiging het allerbeste.

Laten we ons oefenen om te leven naar de natuurlijke orde van de dingen. Anderen helpen, vriendelijk zijn, onzelfzuchtige toewijding leggen in wat we doen...